Even naar de Ardennen 2013

×Details

Rodter Strasse 32
4780 Sankt Vith, België
Get Directions →

Even naar de Ardennen 2013

Je zou kunnen zeggen; ´wat moet je in de Ardennen, je rijdt op de motor door heel Europa, dan is de Ardennen toch niets meer aan?’ Maar nee, hoe vaak ik ook in de Ardennen ben geweest, het blijft een mooie motorbestemming. Zodra je Luik ben gepasseerd komt het (vakantie) gevoel van even lekker weg te zijn; natuur, heuvels, frisse geur en het vooruitzicht van bochtige wegen en een lekker biertje na het al even lekkere eten. En deze keer was het extra speciaal, en wel door mijn reisgenoot. Daar zit een verhaaltje aan vast dat ik jullie niet wil onthouden. Mijn reisgenoot deze trip was mijn ex buurman, niet echt mijn buurman, maar één huis verder, om het eenvoudig te houden noem ik hem buurman. Mijn buurman heeft een moeilijke tijd achter de rug, zonder in details te treden, hij heeft twee zware risicovolle operaties achter de rug, het is goed afgelopen, maar toch is er blijvende schade die het motorrijden niet eenvoudig maakt. Vóór zijn eerste operatie hadden we wel eens gesprekken, uiteraard, over motoren en motorrijden.

Mijn buurman reed al geruime tijd geen motor meer, toen kwam het tijdens zo’n gesprek ter sprake dat hij na zijn operatie, als alles goed zou gaan, overwoog om weer motor te gaan rijden. Dit eerste vlammetje heb ik aangewakkerd door hem een stapeltje motortijdschriften mee te geven, je moet natuurlijk wel iets zinnigs te lezen hebben in het ziekenhuis… Een tijdje hebben we het niet meer gehad over ‘heropstappen’, tot er s’avonds ineens luid werd getoeterd, en ja hoor, daar kwam mijn buurman op de motor, en niet zomaar een ‘beginnersmotor’, maar gelijk op een Yamaha BT1100 Bulldog! Dat was natuurlijk wel even kicken, ik weet niet meer of we toen gelijk al gesproken hebben over een weekendje weg, maar uiteindelijk is het daar wel op uitgedraaid, en ziehier een kort verslag van ons weekend naar de Ardennen.

Vrijdag 31 mei 2013

Dag 1: van Nootdorp naar Saint-Vith (306 km)

Druk, druk, druk, mijn buurman moest op deze dag een ‘aanbestedingsofferte’ inleveren en ja, ik had ook nog wel wat te doen. Uiteindelijk zijn we na het werk om 17.05 uur vertrokken. Om 22.00 uur kwamen we aan, bijna 5 uur over ruim 300 km. We hebben het lekker rustig aan gedaan met regelmatig een stop, het was droog (wat een geluk!), wel stond er veel wind, maar al met al een prima eerste ritje samen. Bij Hotel Steineweiher keken we elkaar aan en moesten we wel even grinniken, niet echt een stoer bikerspension, maar eerder een romantisch en idyllisch establishment. Maar goed, de spullen naar de kamer en met een paar Stella Artois hebben we een prima avond gehad. Nog wel een raar momentje, mijn meisje besloot de telefoon niet op te nemen, waardoor ik toch lichtelijk ongerust werd.

Het meisje van de buurman is toen maar poolshoogte gaan nemen, bleek een belangrijk telefoongesprek met familie de boosdoener te zijn. Kon daarna toch nog heerlijk rustig slapen.

Zaterdag 1 juni 2013

Dag 2: Ourtal route (115 km)

Klik hier om het gratis routesoftware programma Tyre te downloaden.

In dit gedeelte van de Ardennen, in de driehoek België, Duitsland en Luxemburg, was ik nog niet eerder geweest. Viel niet tegen, niet het spectaculairste gedeelte van de Ardennen, maar leuke landweggetjes door bossen, langs beekjes en over heuvels met een stijgingspercentage van wel 16 %, lekker rustig ook op de wegen. Na een uitgebreid ontbijt rond 10.45 uur op de motor, beetje getreuzeld want het was grijs, mistig en winderig en we hoopten op beter weer. Het weer werd niet beter, dus gewoon maar gaan, uiteindelijk is het redelijk droog gebleven en de mist verdween later in de ochtend. En dan is het gewoon weer genieten geblazen! Een prima route met lekkere stuurweggetjes die je hier gratis kan downloaden. Zorg wel dat je volgetankt bent, want de tankstations zijn dun gezaaid.

Tijdens de lunchstop (pannenkoeken XL), had buurman toch wel flink wat pijn. Natuurlijk wat gespannen na zo’n eerste lange rit, ook even wennen aan de krappe bochten en de hoge stijgingspercentages. Gelukkig ben ik altijd redelijk voorbereid en heb ik wat verdovende middelen in mijn topkoffer. Panadol Plus werkt prima tegen een kater en Aleve 550 helpt goed bij bil- en rugpijn. Buurman snoepte er met twee Aleves gelijk goed van en in mijn zijspiegels zag ik zijn glimlach steeds breder worden. De glimlach spleet zijn gezicht bijna in tweeën toen we rond 14.30 uur weer bij het hotel waren, buurman was niet van de motor af te slaan en spontaan besloten we er nog een ritje aan vast te knopen. Je kan trouwens op de kaartjes klikken en dan zie je meer informatie over de route, bijvoorbeeld het hoogste punt van de route.

In het hotel vonden we een foldertje met toeristische informatie en van daaruit besloten we om via de ‘kronkelige wegen’ van TomTom naar Burcht Reinhardstein te rijden. De kronkelige wegen waren prima voor de Africa Twin, maar niet echt geschikt voor de Bulldog. Buurman volgde mij desalniettemin onverstoorbaar en met nog steeds dezelfde grijns op zijn gezicht. Op weg naar de burcht kwamen we nog een mooi stuwmeer tegen, het meer van Robertsville, dat zijn zo van die onverwachtse extraatjes die je deel kunnen zijn bij spontane acties. Om de burcht te bezoeken dien je wel een flink stuk te lopen, grote respect voor buurman, want de Aleves raakten uitgewerkt en zonder klagen werd er behoorlijk geklommen en gedaald! De burcht is de hoogst gelegen van heel België en in 1354 gebouwd. Vlak bij de burcht stort de waterval van Reinhard zich in de Warche. Met zijn 60 meter verval is het meteen ook de hoogste van het land. Meer informatie over de burcht is hier te vinden.

Iets voor half zes waren we weer terug in het hotel, nog even wat mailtjes weggewerkt en na een heerlijk diner hebben we ons gestort in het roerige nachtleven van Saint-Vith. Nou, valt wel mee hoor, lekker een paar biertjes en rond middernacht lagen we al in ons mandje, morgen weer een dag!

Zondag 2 juni 2013

Dag 3: van Saint-Vith gedeeltelijk binnendoor naar Nootdorp (342 km)

Het is echt aan te bevelen om Luik op deze wijze te omzeilen richting Nederland. Via Trois-Points, Stavelot, Malmedy (koffie), Limbourg, Thimister-Clairmont (leuk!), Margraten en Valkenburg. In Valkenburg de onvermijdelijke uitsmijter genuttigd en vervolgens via de snelweg weer zuruck nach hause. Hoogste punt van deze route was 735 meter en de hoogste snelheid 122,1 km per uur, netjes toch? De route is hier gratis te downloaden. Rest mij nog te zeggen dat ik buurman bedank voor zijn gezelligheid en dat mijn respect voor hem en zijn gezin groot is. Tot de volgende trip!